Z pierwotnej skalnej wioski można dziś zobaczyć w sumie 28 obiektów w różnym stanie. Kiedy ta wioska powstała, nie da się dokładnie określić. Prawdopodobne jest, że chodziło o domostwa czeladzi służącej na zamku i strażników zamku. Również w czasach husyckich bywało tu umocnione zimowisko wojsk.

Kiedy zamek na początku XVIII wieku został opuszczony, do skalnych domostw wprowadziła się biedota. Okoliczni mieszkańcy nowych osadników nazywali "skaláci". C W sumie żyło tu siedem kilkuosobowych rodzin.

Izby mieszkalne miały drewniane podłogi. Do skalnych otworów były osadzone drzwi i okna. Były w nich też piece do ogrzewania i do pieczenia chleba.

Koniec skalnej wioski spowodowały c.k. urzędy w miejscowości Mnichovo Hradiště pod koniec XIX wieku. Pod pretekstem epidemii cholery, która szalała w Europie w 1892 roku, zarządzono przymusowe wyprowadzenie mieszkańców do przytułków w niedalekiej miejscowości Boseň a domostwa zostały "gruntownie" zniszczone.

Izby skalne są wolno dostępne. Bezpośrednio przez byłą skalną wioskę prowadzi czerwona i zielona trasa turystyczna. Po czerwonej trasie można się tu dostać z miejscowości Mnichovo Hradiště lub z Podkosti obok zamku Kost przez masyw szczytu Mužský. Zielona trasa zaczyna się pod zamkiem Valečov i prowadzi koło stawu Komárovský rybník na Rozdroże Chrby, gdzie spotyka się znów z czerwoną trasą.